රුවල් ඉරී ගිය නෞකාවේ

රුවල් ඉරී ගිය නෞකාවේ
නියුමුවාණෙනි
නොගිලී දළ රළ ‍පෙළ අතරේ
මා හා යා නොහැකිය ගොඩබිමකට  

දෝතට එක් කළ ‍වැහි දිය පොවමින් පවසට
ඉරුණු රුවල් රෙදි දවටා සදමින් උණුසුම
මා රැකගත් ඔබ රැකගත යුතු වේ අද දින
දිය‍‍‍‍ඹේ නවතිමි යනු මැන පෙර මග තනිවම 

සුන්බුන් නැව් බද දියබත් වී යයි හෙමිහිට
අත්හළ මැන දැන් මෙතුවක් මට බැදි සෙනෙහස
දෑස පියාගෙන මා බිලි දී දිය ගැඹුරට
ගැලවී යනු මැන මේ විපතින් සිත දැඩිකොට

සෝමා නම් හෙළ කාන්තාව වීරත්වයේලා මහාචාර්ය සුනිල් ආරියරත්න මහතා විසින් රචිතව, රොහණ වීරසිංහ මහතාගේ සංගීතය හා මුසුවවිශාරද නන්දා මාලනී මහත්මිය විසින් ගායනා කරන මෙම ගීතයේ සැබෑ නිධාන කතාව අප රටේ ඉතිහාසය හා බද්ධව පවතී. එබැවින් ගීතය අරුත් දැක්වීමට මත්තෙන් අපේ ඉතිහාසය පිළිබඳව දල මතක් කර දීමක්කරනු ලැබුවෝත් වඩාත් හොඳය කියා මට සිතේ. එය ක්‍රිස්තු පූර්ව 103 තරම් අතීතයක ට දිවේ.

දුටුගැමුණු රජතුමාගේ ඇමෑමෙන් රජකම ඔහුගේ සොයුරු සද්ධාතිස්ස වෙත හිමි විය. ඔහුට දරුවන් 04 ක් විය. ඔහුන් නමින් තුළත්තන,ලංජතිස්ස, බල්ලාටනාග සහ වට්ටගාමිනී නමින් විය. නමුත් මෙහිදී අපගේ කාතාවට වැදගත් වනුයේ වට්ටගාමිනී හෙවත් වළගම්බා කුමරු ය.නොමැතිනම් මහා කළු සිංහලයා ය.

සද්ධාතිස්ස රජුගෙන් ඇවෑමෙන් මෙම කුමාරවරු සතර දෙනා ගෙන් වැඩිමහලු කුමරුවරුන් තිදෙනෙක් රජකම අනුපිළිවෙලින් ලබා ගනී.එය රාජත්වයට ඇති ආශාව මත සිදුවන අරගලයක ප්‍රතිඵල මත තීරණය වේ. තෙවැන්නා හෙවත් බල්ලාටනාග රජු වසර සයක් රජකමේ සිටිය අතර මහාරත්තක නම් සෙනවියා විසින් ඔහුව මරා රජකම පැහැර ගනී. මේ සිදුවූ දේ මත උරන වූ වළගම්බා කුමරු මාහාරත්තක මරාරජකමට පත්විය. බල්ලාටනාග රජුට අනුලා නම් බිසවක් වූ අතර ඇයත්, සද්ධාතිස්ස රජුට ඥාතීත්වයක් උසුලන සෝමා නැමැති කුමරියත්වළගම්බා රජු විසින් අග මෙහෙසියන් බවට පත් කර ගන්නා ලදී. එමෙන්ම වළගම්බා රජු, තම සොයුරු බල්ලාටනාග ට දාව අනුලා දේවියට උපන් මහාචූලක කුමරු තම පුතකු වශයෙන් තබා ගන්නා ලදී.

රජු ට පෙර රාජ පරම්පරාවේ පැවති දුර්වලතා සහ අස්ථිරතාවය හේතුවෙන් හිස ඔසවනලද ආක්‍රමණ කිහිපයක් වළගම්බා රජු රජ වී වසරක්වත් යාමට පෙර එල්ල විය. මේ යටතේ තිස්ස නම් බමුණෙක් රජකම තමාට හිමි බව දන්වනලද අතර, ඒ සමඟම සොළී ආක්‍රමණ ද එල්ලවනලකුණු පහළ විය. රජු අවස්ථාව හැටියට කල්පනා කර බමුණාට රජකම භාර බව පවසන ලදී. කරුණු කාරණා තේරුම් ගැනීමට නොහැකි වූබමුණා සොළීන් සමඟ යුදයට ගොස් පරාජයට පත්විය. අනතුරුව සොළීන් වළගම්බා රජු වටලන්නට පැමිණියේ ය.

ගීතය ඇරඹෙන්නේ මෙතනින් ය.

රුවල් ඉරී ගිය නෞකාවේ

නියුමුවාණෙනි

නොගිලී දළ රළ ‍පෙළ අතරේ

මා හා යා නොහැකිය ගොඩබිමකට

එකල වළගම්බා රජු යුද ශක්තියෙන් හීන විය. මේ හේතුවෙන් රජුට යුද්ධ කර ජය ගත නොහැකි ය. රජු ක්ෂණික තීරණයකට එළබී පලායාමට තීරණය කරයි. පලායාම සඳහා අශ්ව රථයක් සූදානම් කර ගන්නා ඔහු අනුලා සහ සෝමා බිසවත්, සෝමා දේවියගේ පුත් නාග කුමරුත්, අනුලාගේ පුත් මහාචූලක ද සමඟ පලා යයි. අනුලා මේ මොහොත වන විට ගැබ්ගෙන ද සිටන ලදී. රජුගේ ප්‍රමාදය හේතුවෙන් සොළීන් රථය ලුහු බඳින්නට විය. රථයේ කිසියම් ප්‍රමාණයක හෝ බර සැහැල්ලු කරනු ලැබුවහොත් වේගයෙන් පලා යා හැකි බව සෝමා දේවියට වැටහිණි. 

රජුට කරුණු සැල කළ සෝමා දේවිය රජු අකමැත්තෙන් හෝ කැමති කරවාගෙන යන රථයෙන් පාරට පනින අතර, අනතුරුව ඇය සොළීන්විසින් අල්ලා ගනී.

දෝතට එක් කළ ‍වැහි දිය පොවමින්

ඉරුණු රුවල් රෙදි දවටා සදමින් උණුසුම

මා රැකගත් ඔබ රැකගත යුතු වේ අද දින

දිය‍‍‍‍ඹේ නවතිමි යනු මැන පෙර මග තනිවම

මෙතෙක් කල් අප රැක ගත් ඔබ අද දින අප රැකිය යුතුම ය. එම කාර්ය කිරීමේ අවස්ථාව මා හට හිමි විය. මෙම අදහසින් ඇය කළ මෙකී වීරක්‍රියාව හේතුවෙන් ඉතිහාසය අපට තවත් එක වීර කාන්තාවක් බිහි කිරීය. 

සුන්බුන් නැව් බද දියබත් වී යයි හෙමිහිට

අත්හළ මැන දැන් මෙතුවක් මට බැදි සෙනෙහස

දෑස පියාගෙන මා බිලි දී දිය ගැඹුරට

ගැලවී යනු මැන මේ විපතින් සිත දැඩිකොට

රජු පලා යයි. සොළී සේනාව ට බිලි වූ සෝමා දේවිය සහ රජ වාසල තුළ තිබූ බුදුරජාණන් වහන්සේගේ දන් වැළදුවායි සැලකෙන පත්‍රධාතූක් වහන්සේ ද රැගෙන පැමිණි සොළී යුද නායකයින් දෙදෙනකු සොළී දේශය බලා යයි. මෙම ආක්‍රමණයට සොළී යුද නායකයින් 7දෙනෙකු පැමිණි අතර, ඉතිරි පස් දෙනා එකි නෙකා ඇණ කොටා ගනිමින් වසර 14 ක් රජකම් කරනු ලබයි. රජු පලා යන විට ඉතිහාසයේ කියාපාන තවත් එක වැදගත් සිදුවීමක් සිදු විය. පණ්ඩුකාභය රජු විසින් කරවනලද ආරාමයක හිටි නිගන්ටයෙකු “මහා කළු සිංහලයා පලායනවා“ කියා ප්‍රීතියෙන් කෑ ගසා ඇත. නමුත් රජුට පලා යාම හැර වෙනත් කිසිදු ක්‍රියාමාර්ගයක් ගැනීමට කාලය නැත. ඉතිහාසය තොරතුරු දක්වන අන්දමට සෝමා දේවිය සොළී දේශයේ දේශයේ සිරකාරියක් ලෙස හෝ සොලි රජුගේ දුවකු ලෙස හෝ සිටි බව කියවේ.

වසර 14 ක පමණ කාල වකවානුවක් රජු සැඟව සිටී අතර, මේ හේතුවෙන් අදටත් අපට වලගම්බා රජු එක් එක් ස්තානයන් හී සැඟව සිටි බවට අසන්නට ලැබේ. රහසිගතව යුද සේනාව සංවිධානය කර ගන්නා ඔහු අනතුරුව සොලි රජු මරා රජ වේ. වළගම්බා රජු සොළී රජුට තුටු පඬුරු යවා නැවත සොමා දේවිය ලංකාවට ගෙන්වා ගන්නා අතර ඇය නැවත අග බිසව් තනතුරේ තබා ගනී.

සුනිල් ආරියරත්න මහතාගේ සෞන්දර්යාත්මක පද රචනයකට හසු වූ මෙම ගීතයේ අතීත නිධාන කතාව එය උවද සැබෑ වර්තමාන ගැලපීමක්ද තිබේ. ගීතය ලියවෙන කාල වකවානුවේ අපේ රටේ ද දේශපාලන විප්ලවයක් දියත් වෙමින් පැවතුණි. (නමුත් මා කියනා දේ ගීතයට ගැලපිය නොහැකි බව මා හොඳින් දනී.) නායකයින් සහ සාමාජිකයන් මරා දැමීය‍. නායකයින් සිය සඟයන් හෙළි නොකර මරණයට පත් විය. සගයන් නායකයන්ව හෙළි නොකර (නැතහොත් පාවා නොදී) මරණයටපත්විය. අවස්ථාවාදී වූ පිල් මාරු කළහ. මෙම කාල වකවාදනුවේ දී විප්ලවයට මුහුණදුන් සැමියන් පසු පස ඝාතකයන් හමා එද්දී බිරින් දෑවරුන් ද මෙසේ කියන්න ඇති. ඔහුට තමන් ජීවිත කතරේ තනිකර පලා යන්න කියන්න ඇති. දැන් කාලීනව සියල්ල යටපත් විය. මා සිතනුයේ සමාජවාදයේ පළමු නැඟටීම ද තාවකාලිකව යටපත් වූ බවයි. 

නමුත් අද සොළී පාලනයක් නැත. මීට අමතරව මෑත කාලීනව පැවති කොටි ත්‍රස්තවාදය හෙවත් ඊලාමයක් ද නැත. එහෙත්, මිනිසුන් අතිශය විඩාවට පත්කරන, අතිශය සූරාකෑම්වලට නතු කරන ඒකාධිපතිත්වයක් ඇත. අතීතයේ සහ මෑත කාලයේ රටෙ ප්‍රගතිය උදෙසා වැඩකළ සියලු නායකයන්ට, නිලධාරීන්ට, සහ සහය දුන් අයට ඒ සඳහා විවාදයකින් තොරව ගෞරවය හිමි විය යුතු ය. එමෙන්ම ඔහුන් විසින කරන ජනතා පීඩාකාරී පාලන රටාවන් සහ අමන වැඩ සඳහා ද අපගේ විරෝධය ද හිමි විය යුතු ම ය.

දැන් අපට අපේම විප්ලවයක් ද ඇත. පීඩනයට පත්වන ජනතාව යම් තරමින් හෝ සහනයක් සොයා ඒ වෙනුවෙන් දැනුදු අතරින් පතර අවධදිවේ. සමහරු ඒ වෙනුවෙන් බිලි වේ. සමහරු බිලි ගනී. නමුත්, තවම අනාගතය අපැහැදිලි ය. මට පාලන පක්ෂයට නම්බු දී ජනතාව සොයනා සහනය හෝ නිදහසට හෝ තවත් එක පාරාවළල්ලක් වීමට ඇවැසි නෑ. මන්ද යත්, මාද මේ රටේ අති මහත් බහුතරයක් නියෝජනයවන නිර්ධනපංතියේ අයෙකුවන බැවිනි.

වීඩියෝව රුවල් ඉරී ගිය නෞකාවේ ෴

පසු සටහන

රජු පලා යාමේදී පෙර කී පරිදි ඔහුට නිග්‍රහ කළ නිගණ්ඨයා සිටි ආරාමය කඩා අභයගිරි නමින් චෛත්‍ය සහ විහාරයත් තැනවූ අතර, සෝමාවතිදේවිය බිලි වූ ස්ථානයේ සෝමාරාමය නම් විහාරයත්, කරවූ බව ඉතිහාසය සාක්ෂි දරයි. අභයගිරි විහාරයේ භික්ෂූන් වහන්සේ 5000 ක්පමණ වැඩ සිටි බව පාහියන් භික්ෂූන් වහන්සේ වරක් සඳහන් කරයි. වලගම්බා රජු සැඟව සිටීමේදී උපකාර කළ කුපික්කලතිස්ස(මහාතිස්ස) නැමැති භික්ෂුවට අභයගිරි විහාරය පුජා කළ අතර උන් වහන්සේ මහා විහාරයෙන් භීක්ෂූන් ගෙන්වා ගැනීම හේතුවෙන්ලංකාවේ ප්‍රථම සංඝ භේදයත්, නිකාය භේදයත් නිර්මාණය විය. වළගම්බා රජ දවස මාතලේ අළු විහාරයේ දී ත්‍රිපිටකය ග්‍රන්ථාරූඪ කරවීම තවත් එක විශේෂිත සිදුවීමකි